Page 67 - Çağın Gözden E-Dergi Sayı 2

“ YERE DÜŞÜNCE, YERDEN BİR AVUÇ TOPRAKLA KALK. ”

İşin temelini o işten anlayanlar zaten tiyatrolarında “Yolcu” diye bir oyun yılbaşı hikâyesini anlatır. Ben de 4
görüyor. Sahne veya tuval, ikisinde de vardı, orada derviş rolünü verdiler solistten bir tanesini oynuyorum. 4
temeli gösterirken, üstüne koyarak bana. 1,5 sene kadar bu rolü oynadım. erkek sahneye çıkıyor. Tunca ile ben
insanlara yaşatabildiğindir önemli Bu süreç, benim izleyiciyle ve sahneyle 2 kişi yapıyoruz mecburen. Yeterli
olan. İnsanın algısı o anda açılıyor barışma sürecim oldu. Daha sonra sayıda solist bulunamadığı için.
diyebiliriz. yurtdışından davet aldım, İngiltere’de Tunca da Meriç ablanın öz oğludur.
bir projede bulundum ve “Evet, ben Meriç Abla’da o dönem Devlet Opera
Aslında bütün olay izleyene anlık dans edebiliyorum hala” dedim. Baleleri’nin Genel Müdürü… Gelmiş en
olarak verdiğin hissiyattır. Süreklilik 2010 yılında gidip döndüm, daha önden izliyor. AKM dev bir salon. Tunca
de önemli. Hareket akışı içinde sonra dans etmeye devam ettim. ile çıktık. Zangır zangır titriyorum.
her an bir şey gösteremiyorsun Ama bu sancılı bir süreçti. Yaptım Derken, Tunca erken girdi müziğe. O
izleyenlere. Bir anlık bir şeydir onları oldum tarzında değil. Kendime yeni girince ben de girmek zorunda kaldım.
yaratabilmek. Kazayı geçirdikten sonra çizdiğim bir kulvardı çünkü bu. Daha Çünkü aynı hareketleri yapıyoruz ters
“Yürüyemeyeceksin.” dediklerinde sonra yendim hepsini. Her projede köşelerden. Toplamda 4 kere git gel
“Dans edemeyecek miyim?” diye yapıp, kızlara el uzatıyoruz ve bitiyor.
sordum, “Yürüyemeyeceksin bir heyecanlanırım, korkarım. Biz hareketleri bitirdik, elimizi uzattık.
diyorum. Ne dansı?” dedi annem. Antalya mesela. 16-19 Mayıs arası Ama müzik hala çalmaya devam
O an anlatılamaz, tarif edilemez. O orada bir programımız var ve ne ediyor. Biz o parçaya erken girmişiz,
kadar büyük bir yıkım oldu ki benim yapacağımı bilmiyorum. Ama çıkıp en müzik hala devam ediyor. O müziği
için. Düşünmeye başladım “Ne iyi bildiğim şeyi yapacağım. O korku,
yapacağım ben?”… Annem “Eğer sen heyecan hep devam ediyor. Sahneye dolduracağız diye Tunca ile 4 geçişi
gerçekten sanatçıysan bu sandalyeyi çıkmadan önce kuliste zangır zangır çıkarttık 8’e. Müzik bitene kadar
partner edinip onu da dans ettirirsin” titrerim. Baleye ilk başladığım, ilk neresinden girdiğimizi de bilmiyoruz.
dedi. Sonra şöyle düşündüm; “Evet kursa gittiğimde de aynıydı, aynı Sadece elimizi uzattığımız anı biliyoruz
doğru dans kulağım orada…
etmek bedensel Duyduğum anda,
bir anlatım ve hareketleri bitireceğim
benim bedenim ve elimi uzatacağım.
yerimde duruyor. Tunca ile geçişte
Var olan koşullarla birbirimizin önünden
devam edeceğim.” arkasından geçiyoruz.
Benim annemin Tunca diyor ki “Yanlış
babaannesinin girdim.”. Ağzını
çok güzel bir lafı oynatmadan ağzının
varmış: “Yere içinden konuşuyor öyle.
düşünce, yerden Suratında tebessüm
bir avuç toprakla var ama konuşuyor.
kalk.” Yani aleyhine Balede şöyle bir şey
işleyen durumu var; çok zor hareketler
lehine çevir. İçine yapıyorsun. İnsan
düştüğün durumu anatomisi bedenen
tanı, anla, ders içe dönüktür. Ama
al. Yaşadığın boşa balede sen bunun
gitmesin. Senden tam tersini yapıp
bir şeyler götürmesin, aksine sana heyecan vardı. Sahneye çıktığım dışa dönük hale getiriyorsun.
bir şey katsın. Ben sandalyeyle anda aklımdaki sorular cevaplanıyor. Balerinler paytak paytak yürür ya,
dans edebilirim dedim ve devam Aynı heyecanı duymak çok güzel bunun sebebi; ayakların düz şekilde
ettim. Şehir Tiyatroları süreci de ama adrenalin bağımlısı oluyorsun değil, açık olarak çalıştırılmasından
izleyiciyle barışma sürecim oldu. biraz. Bir laf vardır “Sahne tozunu eklemlerin bu duruma alışmak için
Sürekli “İnsanların karşısına nasıl yutan bir daha iflah olmaz.” diye. O değişmesinden kaynaklıdır. Yıllarca
çıkacağım” diye düşünüyordum. İşin sahne tozu adrenalindir. “İzleyicinin çalışa çalışa, olmayacak olanı
bir de sahnedeki diğer sanatçılar karşısına çıkacağım. Ne yapacağım? olduruyorsun. Limitlerini zorluyorsun.
açısından olan kısmı var. Daha Ya unutursam…” diye düşünmenin Bundan dolayı sürekli bir zorlanma
öncesinde dans ettiğim insanların heyecanı. Ben onun çoktan bağımlısı var vücudunda. Bir yandan da sanat
karşısına sandalyeyle çıkmak da çok oldum. Kimisi de bunları geçmiştir, yapıyorsun, izleyen adam, senin ne
kafa kurcalayıcı bir problem. İnsanlara rutine bağlamıştır memur gibi. kadar zor yaptığını görmeye gelmiyor
kendimi nasıl kabul ettireceğimi Umarım bir gün öyle olmam. Bir gün oraya, adam seni orada uçar gibi
bilmiyordum. Şehir Tiyatroları’nda genel sanat izlemek için geliyor. Sen ne kadar
yönetmenliğinde oturuyorduk. Meriç zor hareket yaparsan yap, izleyici
Burada devreye empati giriyor Sümen, eski Devlet Opera Balesi senin zorlandığını görmeyecek.
herhalde. Dansta birden fazla kişiyle Genel Müdürü, aynı zamanda da Zorluyorsun kendini. Ama bunu
işe ve işin sonucuna yönelik bir bağ Türkiye’nin ilk balerinlerindendir. O, izleyiciye göstermemek zorundasın.
kurma söz konusu. Bu, sizin için bir Özge diye bir arkadaşımız, İbo diye Çünkü izleyici seni orada rüya gibi
problem oluşturdu mu? bir arkadaşımız ve Erhan Yazıcıoğlu izlemek istiyor. Yoksa orada ne
“Bugüne kadar atlayıp zıplıyordum. ile birlikte oturuyoruz. Konu çok kadar zorlandığını izlemek isterse
Şimdi nasıl olacak sandalyeyle?” tatlı bir anıya geldi. 2005 yılında, gider halter izler. O spor onda göze
diye düşünüyordum. Kendime kazadan 1 sene önce, Fındıkkıran batmıyor. Öbür tarafta, adam günlük
güvenim noksandı o noktada. Şehir temsili yapıyoruz. Fındıkkıran, devlet dertlerini unutmak için, 2 saat olsun
balelerinin klasik repertuarıdır. Bir başka bir dünyaya girmek için izliyor.
65